Δημοσίευμα: "The ADL and the Rabbinical Kosher Excise Tax: Fact and Fiction (="Tο ADL και Ραβινικός Κοσέρ Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης: Πραγματικότητα και Φαντασία Για τους περισσότερους Αμερικανούς καταναλωτές (μη Εβραίους), πρόκειται για ένα σοκ, όταν συνειδητοποιούν, ότι αυτοί καταβάλλουν φόρο στις Ραβινικές Οργανώσεις των Εβραίων, για όλα τα προσυσκευασμένα (τυποποιημένα) τρόφιμα που περιέχουν ένα γράμμα "U" ή "Κ" στην ετικέτα του προϊόντος, και (όταν συνειδητοποιούν), ότι πιθανότατα ορισμένα από αυτά τα χρήματα, πηγαίνουν για την υποστήριξη των Σιωνιστών στο Ισραήλ. Η Ένωση των ορθόδοξων Εβραίων (που συμβολίζεται από το γράμμα "U" εντός κύκλου) και το γράμμα Κ επίσης σε κύκλο (για Kashruth ή, Kosher) είναι οι δύο κύριες οργανώσεις εντός των Ηνωμένων Πολιτειών που πιστοποιούν τα προϊόντα Κοσερ, που συνοδεύεται με φόρο, αν και υπάρχουν άλλες 273 Ραβινικές παρόμοιες οργανώσεις πιστοποίησης Κοσερ που έχουν άλλα διαφορετικά σύμβολα εντός των ΗΠΑ.
Η ADL (ή Anti-Defamation League - μια εβραϊκή οργάνωση δήθεν εναντίον της δυσφήμησης- είναι μάλλον δυσφημιστική οργάνωση, εναντίον των μη εβραίων), είναι ένα παρακλάδι του Εβραϊκού B'nai B'rith που ανασυστάθηκε, μετά την σύλληψη του διευθυντή του ομώνυμου γραφείου της οργάνωσης στην Ατλάντα της πολιτείας της Γεωργίας και καταδικάστηκε για τη δολοφονία ενός 12χρονου κοριτσιού, της Μαίρη Φάγκαν (Phagan), και από τότε η ADL επιτίθεται στους μη Εβραίους που διαμαρτύρονται για τον Κοσερικό φόρο. Τυπικά, η ADL υποστηρίζει ότι η δυσαρέσκεια των Αμερικανών για τον φόρο αυτό είναι καθαρά "αντισημιτισμός".
Συνήθως, η ADL υποστηρίζει ότι η δυσαρέσκεια (των Αμερικανών) προς την επιπλέον φορολογία που επεβλήθη στα τρόφιμα για το "πιστοποιητικό" που δίδουν οι Ραβίνοι είναι το σήμα κατατεθέν του αντισημιτισμού. Αν και αυτονόητο ότι σε ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία μεταξύ πολλών άλλων σε αυτή την πρόσθετη φορολογία που αναγκάζονται να πληρώσουν οι μη εβραίοι καταναλωτές, ιδιαίτερα με την κατηφορική τάση της Αμερικανικής οικονομίας.
Σε ένα άρθρο που ονομάζει ειρωνικά "Η Κοσέρ Φορολογική Απάτη," η εβραϊκή ADL, προσπάθησε να καθησυχάσει τους φόβους πολλών καταναλωτών, για τις ανησυχίες τους, σχετικά με τους ειδι
κούς φόρους κατανάλωσης των Ραβίνων.
Ωστόσο, μετά την αναθεώρηση της «πραγματικότητας» που επιβλήθηκε από την ADL- B'nai B'rith, (τους εβραίους δηλαδή) ο κάθε ένας με μία γρήγορη ματιά βλέπει ότι είναι γεμάτη με ψέματα ή, στην καλύτερη περίπτωση, με μισές αλήθειες.
Από την αρχή του άρθρου, της ADL , αυτό δείχνει ότι τα επιχειρήματα τους είναι ψευδή, δηλ. ότι δήθεν "μόνο ένα μικρό τμήμα του Αμερικανικού πληθυσμού δεν επιθυμεί τα ραβινικά σύμβολα", και ότι ακόμη και η σημασία Κοσερικων συμβόλων στις ετικέτες αποκρύπτεται εσκεμμένα για να ξεγελάσουν τους μη Εβραίους και να πληρώνουν το επιπρόσθετο "Ραβίνο-Κοσερο φόρο".
Ο Lubomyr Prytulak, συνταξιούχος καθηγητής ψυχολογίας του Καναδά, εδώ και καιρό υποστηρίζει ότι το αστέρι του Δαβίδ (ή, Magen David, όπως συχνά αποκαλείται) πρέπει να συνοδεύει την πιστοποίηση Κοσέρ έτσι ώστε να δηλώνει απερίφραστα σε ποιους απευθύνονται τα σύμβολα αυτά. Αυτό είναι λογικό, και θα ήταν πιο δίκαιο στους μη εβραίους καταναλωτές, οι περισσότεροι εκ των οποίων αγνοούν το Ραβινικό (Κοσέρ) ειδικό φόρο κατανάλωσης.
Εάν η εβραϊκή ADL και άλλες εβραϊκές οργανώσεις ανησυχούσαν πραγματικά για το θέμα αυτό με ειλικρίνεια, θα το είχαν πράξει προ πολλού.
Οι Εβραϊκές οργανώσεις όμως, δεν φαίνεται να ανησυχούν για το αν μαθευτεί η αλήθεια σε αυτό το θέμα. Σε διαφημίσεις των προϊόντων, σε περιοδικά, που φέρουν τα Ραβινικά σύμβολα "Κ" ή "U", η και παρόμοια, αυτά τα σύμβολα είναι επιμελώς "κρυμμένα ". Ωστόσο, όταν αυτά τα ίδια προϊόντα διαφημίζονται στις εβραϊκές εφημερίδες και περιοδικά , αυτά τα σύμβολα είναι πραγματικά πολύ μεγαλύτερα και έχουν ενδεικτικό βέλος που δείχνει προς αυτά. Αυτή είναι, βέβαια, παραπλανητική διαφήμιση και υποδεικνύει ότι υπάρχουν ανησυχίες μεταξύ εβραίων ή και των εταιριών που πωλούν τα προϊόντα αυτά, με την έννοια ότι δεν πρέπει να μαθευτεί στο πλατύ κοινό η σημασία των συμβολών αυτών.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τους ραβίνους του οργανισμού πιστοποίησης -Star-K, "Integrated Marketing Communications, που μας αναφέρουν ότι περίπου 2,5 εκατομμύρια Εβραίοι καταναλώνουν Koσερ προϊόντα διατροφής". Επομένως, τι γίνεται με τα άλλα 297,5 εκατομμύρια καταναλωτών στις Ηνωμένες Πολιτείες;;; Γιατί είναι υποχρεωμένοι αυτοί (τα 297.5 εκατομμύρια δηλαδή) να πληρώνουν φόρο για τις θρησκευτικές διατροφικές συνήθειες των εβραίων;;; Γιατί αναγκάζονται να πληρώνουν ειδικό φόρο κατανάλωσης στους Ραβίνους;;;
Η εβραϊκή ADL υποστηρίζει ότι "το κόστος για τον καταναλωτή για την υπηρεσία αυτή είναι ένα μικροσκοπικό κλάσμα του συνόλου των γενικών εξόδων παραγωγής «Αυτό είναι τόσο αμελητέο σε πρακτικό επίπεδο ώστε στην πράξη δεν μπορεί να υπολογιστεί επακριβώς». Είναι αλήθεια αυτό;;;
Σίγουρα δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα εάν οι Εβραίοι ήθελαν να πιστοποιήσουν τα προϊόντα ως Kosher, παρά μόνο, με εντελώς δικά τους έξοδα.
Όπως ίσως καταλαβαίνει κανείς όταν κάποιος μιλάει με την ADL για τέτοιου είδους θέματα, η απάντηση θα είναι ένα τεράστιο ψέμα εκ μέρους της ή, στην καλύτερη περίπτωση μια διφορούμενη απάντηση.
Για παράδειγμα, στο άρθρο της η ADL επικαλείται "εκπρόσωπο της Heinz Company". "Αυτός ο "εκπρόσωπος" φέρεται να είπε ότι το κόστος είναι "τόσο μικρό που
δεν μπορεί ακόμα και να υπολογιστεί".
Αυτός ο ίδιος "εκπρόσωπος" της Heinz, είπε επίσης ότι τα Ραβινικά σύμβολα αυτά, επέφεραν περισσότερες πωλήσεις στην εταιρία και κάλυψαν τα έξοδα του Ραβίνο-φόρου.
Ποιος ήταν όμως αυτός ο "εκπρόσωπος";;; Αν αυτό που δήλωσε ήταν αλήθεια, γιατί το όνομά του δεν δημοσιεύεται στο άρθρο της ADL για επαλήθευση;;; Μήπως αυτό το πρόσωπο, υπάρχει μόνον στη φαντασία της ADL;
Αντίθετ από το άρθρο της ADL, τα "Καναδικά Εβραϊκά Νέα" της 20ης Μαρτίου 2003, έχουν ένα άρθρο με μια ενδιαφέρουσα επικεφαλίδα: "Η Heinz του Καναδά ψαλιδίζει τη σειρά των Κοσερ προϊόντων της".
Πολλά από τα προϊόντα της καναδικής Heinz δεν θα πιστοποιούνται σαν Kosher (αποφεύγοντας έτσι τον ραβινικό ειδικό φόρο κατανάλωσης, που συμβολίζεται από "COR Καναδά" - Συμβούλιο της Ορθόδοξων Ραβίνων " ), αν και μερικά προϊόντα θα εξακολουθήσουν να διατηρούνται Κοσέρ για τους Εβραίους.
Προφανώς, σύμφωνα με την εκπρόσωπο της Heinz, Άννα Relyea, αυτό έγινε για «την συγκράτηση του κόστους, ενώ θα συνεχίζουμε να παρέχουμε [ορισμένα] kosher προϊόντα στους πελάτες μας."
Οι λόγοι - ακόλουθα με την Heinz, για την απόφαση να γίνουν περικοπές πάρθηκαν λόγω του ραβινικού Κοσερο-φόρου - και λόγω του "πόσο περίπλοκη είναι η παραγωγή , ποια η εξοικονόμηση και ούτω καθεξής". Στην περίπτωση αυτή αποδεικνύεται ότι, αυτά τα έξοδα - που αναφέρθηκαν αρχικά από την ADL ως "τόσο κλασματικά, που δεν ήταν δυνατόν ακόμη και να υπολογιστούν" - στην πραγματικότητα, υπολογίζονταν και πρέπει να ήταν σημαντικά.
Ένα άλλο στοιχείο που φαίνεται να νοθεύεται σκόπιμα υπέρ της ADL είναι μια ενδεδειγμένη "πραγματικότητα" που έδωσε η εταιρεία Δημητριακών Birds Eye.
Σύμφωνα με το άρθρο της εβραϊκής ADL, η εταιρεία Γενική Τροφίμων Birds Eye κατέβαλε μόνο "6,5 εκατομμυριοστά (.0000065) του ενός σεντ ανά αντικείμενο."
Θα ήταν πιο ενδιαφέρον να μάθουμε πόσο η ίδια, η Γενική Τροφίμων, κατέβαλε σε πραγματικά δολάρια συνολικά για τον ραβίνο-Kosherο-φορο κατανάλωσης, αλλά η ADL αποφεύγει να μιλήσει για τέτοια πράγματα για προφανείς λόγους. Αλλά είναι το ευτελές ποσό των .0000065 σεντ ανά τεμάχιο αλήθεια; Όπως ισχυρίζονται οι εβραίοι της ADL;;;
Και πάλι, αυτό φαίνεται πως είναι σκόπιμα μια παραπλανητική κίνηση εκ μέρους της ADL (ή εκείνη των μελών της που εργαζόταν στην εταιρεία Birds Eye).
Υπάρχει κάποιος που πραγματικά πιστεύει ότι ένα ραβίνος θα "πετάξει" για να επισκεφθεί την εταιρεία Birds Eye, εάν έλαβε μόνο το 6,5 σεντς για κάθε 1 εκατ. $ έσοδα που η Birds Eye έκανε;;;
Εάν η Birds Eye έκανε, δηλαδή, 100 εκατομμύρια δολάρια έσοδα από τις πωλήσεις, θα πλήρωνε το ασήμαντο πόσο των 6,50 δολαρίων στους Ραβίνους πιστοποίησης;;; Αυτό το ποσό δεν θα αρκούσε ούτε για τον χρόνο τους, και πόσο μάλλον για ταξίδια και γραφειοκρατία.!!!
Ψεύδονται λοιπόν 
οι της ADL εβραίοι;;; Μάλλον όχι.
Αν θα παρατηρήσετε, λενε οι εβραίοι ".0000065 ενός σεντ ανά αντικείμενο."
Πιστεύω ότι η Birds Eye πωλεί καλαμπόκι, μπιζέλια, κομμάτια του μπρόκολου, κλπ.
Στην πραγματικότητα, "ο πληροφοριοδότης της ADL "εννοούσε ότι κάθε σπυρί του καλαμποκιού, του σιταριού, κάθε μπιζέλι, και κάθε φασόλι - δηλαδή, κάθε "είδος" - επιβαρύνονται με το κόστος της .0000065 σεντ. Αν προστεθούν, τότε (αυτά τα τρισεκατομμύρια ανά αντικείμενο (σπυριά- και ποιος τα μετράει) και πολλαπλασιαστούν χ .0000065) τότε κάπου βγάζουμε συμπέρασμα .
Φυσικά, αν το εβραϊκό γραφείο το οποίο επιβάλλει τον Ραββινο-κοσερο-φόρο κατανάλωσης, φροντίσει να μας πει το ποσό που χρέωσε την εταιρεία σε πραγματικά δολάρια για το προηγούμενο έτος, αυτό θα αποτελέσει την αρχή για μια συζήτηση επί του θέματος σε ειλικρινή βάση.
Αλλά, εάν έχετε εξετάσει προσεκτικά το διαδύκτιο, δεν θα βρείτε καμία εταιρεία που να αναφέρει το ποσό που καταβλήθηκε στους Ραβίνους. Γιατί συμβαίνει αυτό;;;
Από λογική άποψη, είναι αυτονόητο ότι οι ραβίνοι θα πρέπει να έχουν υπογράψει κάποιο είδος συμφωνίας εμπιστευτικότητας κατά την οποία, εάν η εταιρεία αποκαλύπτει το κόστος της, τότε τιμωρείται με ένα βαθμό.
Τι άλλο θα μπορούσε να υπάρξει σαν αιτιολογία όταν δεν βρίσκεται καμία εταιρία που να αναγράφει στον ετήσιο ισολογισμό της, τα έξοδα που συνδέονται με τον Ραβινο-Κοσερο-φόρο κατανάλωσης;;;
Η εβραϊκή ADL στη συνέχεια, μας αναφέρει μια εταιρεία που φέρεται να είχε αυξήσει τα έσοδα της ως αποτέλεσμα της πιστοποίησης Kosher. Είναι αλήθεια αυτό;;; Ενδεχομένως.
Πρέπει να έχουμε υπόψη, ωστόσο, ότι ο Δρ Prytulak αναφέρει την υπόθεση ως "πυραμίδα απάτης" στην ιστοσελίδα του.
Στην πραγματικότητα, η "δουλειά" γίνεται ως εξής: Μια μεγάλη εταιρεία "πολιορκείται" από Εβραίους, οι οποίοι υπόσχονται στους διευθυντές της εταιρείας μια μεγαλύτερη απήχηση (των προϊόντων τους) στην αγορά - αλλά μόνο βέβαια, αν καταβάλλουν αρχικά αυτό το "μικρό ποσό" (σε σύγκριση πάντα με το σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης) για την Ραβινο-Κοσερο πιστοποίηση.
Η εταιρεία συμφωνεί. Ωστόσο, τώρα η επιχείρηση πρέπει να αγοράσει όλες τις προμήθειές της από άλλες "εταιρείες Kosher".
Πέρα από την προφανή ανάγκη για αγορά προϊόντων διατροφής από Κοσέρ προμηθευτές, μια εταιρεία θα μπορούσε ακόμη και να αγοράσει το ατσάλι, για την διαδικασία παραγωγής ανταλλακτικών μηχανημάτων ή και τα εφόδια καθαρισμού από Κοσέρ εταιρείες, για να αναφέρουμε μόνο μερικά άλλα στοιχεία που σήμερα θεωρούνται Koσέρ.
Εν πάση περιπτώσει, εάν οι προμηθευτές δεν προωθήσουν στην εταιρία προϊόντα Kosher, η εταιρεία δεν μπορεί να συνεργαστεί μαζί τους.
(Στο κάτω-κάτω, τα προϊόντα που παρασκευάζονται από "χαμηλής ποιότητας" μη εβραϊκές εταιρείες δεν πληρούν το εβραϊκό θρησκευτικό διαιτολογικό πρότυπο, όπως ορίζεται από τους Ραβίνους, και φυσικά δεν πληρώνουν τον επιβαλλόμενο Ραβίνο-φόρο).
Πράγματι, αν η εταιρία σας συμβαίνει να προμηθεύεται πρώτες ύλες από μη Κοσέρ προμηθευτές, κινδυνεύετε σαν επιχείρηση, αφού παραλείπετε να συμμορφωθείτε με τα Εβραϊκά πρότυπα (και, φυσικά, μη πληρώνοντας τον Ραβίνο-φόρο).
Υπάρχει επιπρόσθετη επιχειρηματική δραστηριότητα για τις εταιρείες που αποφασίζουν να συνεργαστούν με τους Ραβίνο- Koσερικούς;;;
Όχι, σύμφωνα με ορισμένες επιχειρήσεις.
Η εφημερίδα "Albuquerque Tribune" ανέφερε ότι μία εταιρεία-Φούρνος που έφτιαχνε κουλούρια ήθελε να πιστοποιηθεί σαν Kosher, αλλά "τα Κοσερο-έξοδα ήταν μεγαλύτερα από αυτό που θα μπορούσε να αντέξει η εταιρεία".
Μια άλλη εταιρεία αποφάσισε να εγκαταλείψει "την Κοσερο-πιστοποίηση με το ενδεικτικό γράμμα K μέσα σε αστέρι, μετά από ένα χρόνο".
Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας ανέφερε, ότι το πιστοποιητικό "Κοσέρ δεν έκανε άνοιγμα των αγορών για την εταιρία. Νόμιζα ότι τα έξοδα ήταν ανυπόφορα για την μικρή επιχείρηση μου», είπε.
Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς από το άρθρο, η Εβραϊκή ADL, ξοδεύει ένα σημαντικό ποσό του χώρου αμφισβήτησης στα "κίνητρα" από εκείνους που αμφισβητούν τον Ραβινο-κοσερο-φόρο κατανάλωσης (έξοδα για αντιμετώπιση των αρνητικών δημοσιευμάτων).
Δεδομένου ότι η ADL δεν μπορεί να αντικρούσει τη λογική του περιεχόμενου του επιχειρήματος, καταφεύγει σε επίθεση κατά των οργανώσεων και ατόμων που φέρουν χειροπιαστά και νόμιμα επιχειρήματα εναντίον ενός παράνομου φόρου, που οι μη Εβραίοι καταναλωτές αναγκάζονται να πληρώσουν, και ο οποίος φόρος τους είναι άγνωστος στην συντριπτική τους πλειοψηφία.
Βέβαια, η ADL έχει μια θολή προϊστορία, να το πω έτσι.
Βιβλία όπως "Η Συνωμοσία κατά της ελευθερίας" ή "Η άσχημη αλήθεια για την ADL" (διαθέσιμα από www.addall.com/ ) μας λένε πολλές αλήθειες που κρύβονται από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Ο Δρ. Εντουαρντ Φιλντς μας λεει σχετικά με το θέμα: "Όλα αυτά είναι ανοησίες και προλήψεις και δεν έχουν καμία σχέση με τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων τροφίμων. Παρόλα αυτά, το έξυπνο σύστημα που απαιτεί Κοσέρ πιστοποίηση, έχει γίνει μια πολλών εκατομμυρίων δολαρίων επιχείρηση σήμερα"!!!
Επίσης, η εφημερίδα Washington Post της 2ας Νοεμβρίου 1987, αναφέρει δηλώσεις του ορθόδοξου Ραβίνου Schulem Rubin: "Τα Koσερ προϊόντα δεν έχουν καμία καλύτερη γεύση. Τα Κοσέρ προϊόντα δεν είναι ποιο υγιεινά. Τα Κοσέρ προϊόντα δεν έχουν λιγότερη σαλμονέλα. Μπορείτε να φάτε ένα "Holly Farm" (φίρμα ορνιθοτροφείου) κοτόπουλο που πουλιέται σε έκπτωση για 39 σεντς το πάουντ και να φάτε κοτόπουλο Κοσέρ που πουλιέται για 1,69 δολάρια το πάουντ και να μην καταλάβετε καμία διαφορά. Υπάρχουν πολλά χρήματα σ' αυτή την απάτη. Η θρησκεία δεν βασίζεται στη λογική".
Αυτό το χαράτσι που συνδέεται με τον Ραββινο-Κοσερο-φόρο κατανάλωσης είναι άγνωστος στο ευρύ καταναλωτικό κοινό και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιμονή των Εβραίων, που δεν αποκαλύπτουν πόσο χαρατσώνουν τις διάφορες εταιρείες για να τους δίδουν πιστοποίηση Kosher.
Όλο το ανωτέρω άρθρο στα Αγγλικά στο κάτωθι σύνδεσμο: >>>>> http://www.honestmediatoday.co
Σχετικός σύνδεσμος με το ανωτέρω άρθρο: Στα Αγγλικά. >>>>> http://topics.nytimes.com/topi
Ακόμα ένας σύνδεσμος σχετικά με πρόσφατες ασχολίες Ραβίνων στην Νέα Υερσέη>>>>> http://www.boston.com/news/
Κι αν χρειαστεί;;;; Εεεεεε, έχουμε βρει και κατεβάσαμε ορίντζιναλ εβραίικες σελίδες.....
Να τα βλεπουμε εμεις οι Ελληνες αυτα, να μη μας κολλησουν κανα τετοιο ραβινο-φορο (με τις πλατες του Τζεφρεϊ φυσικα) και εδω στην Ελλαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή