Λονδίνο, Άμστερνταμ και Βερολίνο, από κοντά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αξιώνουν από τους ισλανδούς πολίτες να πληρώσουν δισεκατομμύρια ευρώ στους 450. 000 βρετανούς, ολλανδούς και άλλους ξένους καταθέτες που έχασαν τις επισφαλείς οικονομίες τους όταν το «ταχύπλοο» των ισλανδικών τραπεζών, ιδίως η διαδικτυακή «φούσκα» Ιcesave, προσέκρουσε σε παγόβουνο. Και βούλιαξε σαν Τιτανικός.Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο στο μακρινό Ρέικιαβικ έβρεχε καταρρακτωδώς και φυσούσε αέρας παγωμένος, ακόμη και για τους πιο σκληροτράχηλους Ισλανδούς. Οι απόγονοι των Βίκινγκς όμως αψήφησαν το κρύο και τις απειλές και πήγαν ομαδικά στις κάλπες για να πουν «Οχι», με ένα απίστευτο 93%, στους (κατά γενική ομολογία επαχθέστατους) όρους αποζημίωσης των βρετανών και ολλανδών καταθετών για την οποία είχε δεσμευθεί η κυβέρνησή τους. Το «Ναι» πήρε μόλις 1, 8%- ακόμη και τα λευκά ήταν περισσότερα.
«Το "Οχι" μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε στην κοινωνικοποίηση του χρέους των ιδιωτών. Δείχνει ότι είναι πλέον καιρός η Βρετανία να μας αντιμετωπίσει ως κυρίαρχο κράτος και όχι σαν αποικία της. Και ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να μας εκβιάζουν για την υπόθεση "Ιcesave"» τονίζει η αριστερή βουλευτής Μπιργκίτα Γιονσντοτίρ.
Ούτε την Ευρώπη βλέπουν πια σαν σωτήρα, ιδίως μετά το χρηματοπιστωτικό δράμα της Ελλάδας. «Τα ψάρια μας είναι το μόνο που μας έχει απομείνει τώρα που οι τράπεζές μας κατέρρευσανκαι τα μεγάλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλουν να μας τα πάρουν κι αυτά!» λέει οργισμένος ένας ταξιτζής, ο Χέλγκι Γιόνσον.
Στις απειλές των κυβερνώντων πως αν πουν «Οχι» θα γίνουν... «Κούβα του Βορρά» απαντά με χιούμορ μια 22χρονη φοιτήτρια, η Ελισαμπέτ Ρουν Σιγκουρντοτίρ, πίνοντας τον καφέ της σε ανοιχτό(!) καφενείο του Ρέικιαβικ. «Και λοιπόν; Στη χειρότερη περίπτωση, σε 20 χρόνια θα γίνουμε πράγματι σαν την Κούβα, με παλιά αυτοκίνητα στους δρόμους. Μόνο που τα δικά μας παλιά αμάξια θα είναι Range Rover!» λέει χαμογελώντας. Οι απειλές είχαν λοιπόν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και τώρα η Ισλανδία των 320. 000 κατοίκων προκαλεί πονοκεφάλους, ανάβει φωτιές. Τι θα συνέβαινε, αλήθεια, αν αυτοί οι ανυπότακτοι απόγονοι των Βίκινγκς βρουν μιμητές, αν οι πολίτες και άλλων χωρών αρνηθούν να πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών ή τα χρέη που στοιβάζουν εν ονόματί τους οι διαπλεκόμενες κυβερνήσεις τους; Μήπως έχουμε όλοι μέσα μας έναν. . . Βίκινγκ και δεν το ξέρουμε;
«Οι Ισλανδοί έγιναν οι πρώτοι στον κόσμο αντάρτες ενάντια στην ιδέα ότι οι πολίτες πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό μιας ανεξέλεγκτης ιδιωτικής τράπεζας» έγραψε χαρακτηριστικά η Ροβένα Μέισον στη βετανική εφημερίδα «Daily Τelegraph».
Αυτή η λαϊκή εξέγερση παρακολουθείται με άγχος από πολλές υπερχρεωμένες κυβερνήσεις στην Ευρώπη, οι οποίες φοβούνται μήπως αυτή η άρνηση γίνει «μεταδοτική».
Τα φοβικά σύνδρομα των βολεμένων εξωθούν σε βίαιες λύσεις τους κυβερνώντες. Οι λύσεις στα δύσκολα προβλήματα δίνονται από τους λαούς και όχι από τοποθετημένους επιτηρητές των τραπεζών. Για όσο διάστημα θα παραμένουμε στον βόλεμα του καναπέ, θα πρέπει να γνωρίζουμε και πως η ιδιοκτησία του καναπέ αλλάζει χέρια. Έτσι, απλά, θα έρθει εκείνη η ημέρα που δεν θα έχουμε ούτε καναπέ, αλλά ούτε και ηθικά στηρίγματα για να σηκώσουμε τα κεφάλια μας. Στην υπόλοιπη Ευρώπη προσπαθούν, αλλά, πίστέψτε με, μόνο σε αυτό τον τόπο, σε αυτή την πολυβασανισμένη και πολυκατακτημένη (ποικιλοτρόπως) χώρα, μπορεί να δοθεί το έναυσμα για μία ολική επανεκκίνηση και από εδώ μπορεί να πρωτοβγεί η φωνή που φοβάται το σύστημα. Βλέπετε, εμείς είμαστε πολύ κοντά στον τοίχο, ενώ οι Ευρωπαίοι απέχουν πολύ ακόμη... για να νιώσουν τον τοίχο του αδιεξόδου στην πλάτη τους.
http://kostasxan.blogspot.com/2010/10/blog-post_4898.html
Ούτε την Ευρώπη βλέπουν πια σαν σωτήρα, ιδίως μετά το χρηματοπιστωτικό δράμα της Ελλάδας. «Τα ψάρια μας είναι το μόνο που μας έχει απομείνει τώρα που οι τράπεζές μας κατέρρευσανκαι τα μεγάλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλουν να μας τα πάρουν κι αυτά!» λέει οργισμένος ένας ταξιτζής, ο Χέλγκι Γιόνσον.
Στις απειλές των κυβερνώντων πως αν πουν «Οχι» θα γίνουν... «Κούβα του Βορρά» απαντά με χιούμορ μια 22χρονη φοιτήτρια, η Ελισαμπέτ Ρουν Σιγκουρντοτίρ, πίνοντας τον καφέ της σε ανοιχτό(!) καφενείο του Ρέικιαβικ. «Και λοιπόν; Στη χειρότερη περίπτωση, σε 20 χρόνια θα γίνουμε πράγματι σαν την Κούβα, με παλιά αυτοκίνητα στους δρόμους. Μόνο που τα δικά μας παλιά αμάξια θα είναι Range Rover!» λέει χαμογελώντας. Οι απειλές είχαν λοιπόν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και τώρα η Ισλανδία των 320. 000 κατοίκων προκαλεί πονοκεφάλους, ανάβει φωτιές. Τι θα συνέβαινε, αλήθεια, αν αυτοί οι ανυπότακτοι απόγονοι των Βίκινγκς βρουν μιμητές, αν οι πολίτες και άλλων χωρών αρνηθούν να πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών ή τα χρέη που στοιβάζουν εν ονόματί τους οι διαπλεκόμενες κυβερνήσεις τους; Μήπως έχουμε όλοι μέσα μας έναν. . . Βίκινγκ και δεν το ξέρουμε;
«Οι Ισλανδοί έγιναν οι πρώτοι στον κόσμο αντάρτες ενάντια στην ιδέα ότι οι πολίτες πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό μιας ανεξέλεγκτης ιδιωτικής τράπεζας» έγραψε χαρακτηριστικά η Ροβένα Μέισον στη βετανική εφημερίδα «Daily Τelegraph».
Αυτή η λαϊκή εξέγερση παρακολουθείται με άγχος από πολλές υπερχρεωμένες κυβερνήσεις στην Ευρώπη, οι οποίες φοβούνται μήπως αυτή η άρνηση γίνει «μεταδοτική».
Τα φοβικά σύνδρομα των βολεμένων εξωθούν σε βίαιες λύσεις τους κυβερνώντες. Οι λύσεις στα δύσκολα προβλήματα δίνονται από τους λαούς και όχι από τοποθετημένους επιτηρητές των τραπεζών. Για όσο διάστημα θα παραμένουμε στον βόλεμα του καναπέ, θα πρέπει να γνωρίζουμε και πως η ιδιοκτησία του καναπέ αλλάζει χέρια. Έτσι, απλά, θα έρθει εκείνη η ημέρα που δεν θα έχουμε ούτε καναπέ, αλλά ούτε και ηθικά στηρίγματα για να σηκώσουμε τα κεφάλια μας. Στην υπόλοιπη Ευρώπη προσπαθούν, αλλά, πίστέψτε με, μόνο σε αυτό τον τόπο, σε αυτή την πολυβασανισμένη και πολυκατακτημένη (ποικιλοτρόπως) χώρα, μπορεί να δοθεί το έναυσμα για μία ολική επανεκκίνηση και από εδώ μπορεί να πρωτοβγεί η φωνή που φοβάται το σύστημα. Βλέπετε, εμείς είμαστε πολύ κοντά στον τοίχο, ενώ οι Ευρωπαίοι απέχουν πολύ ακόμη... για να νιώσουν τον τοίχο του αδιεξόδου στην πλάτη τους.
Αναγνώστης
Υ.Γ.: Θυμάστε εκείνον τον τύπο που έδωσε στους Γερμανούς το cd της φοροδιαφυγής; Αποκάλυψε φορολογητέα ύλη 200 δις, για να δείτε τα ελλείμματα και τα πλεονάσματα που πάνε και παρόλο που ο τύπος συνεργάστηκε με τις αρχές βρέθηκε στο κελί μέσα. Αφού έμεινε κάποιο διάστημα στην φυλακή, ξέρετε που είναι τώρα; Νεκρός!!!! Έτσι, για να μην παίρνουν θάρρος και άλλοι και καταρρεύσει το σύστημα. http://kostasxan.blogspot.com/2010/10/blog-post_4898.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου