«Ορκίζομαι να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ' τα χώματα της Πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή. Για να εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μου. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω τη Δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και πρόοδο του λαού μας. Αν ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου, ας πέσει πάνω μου αμείλικτο το τιμωρό χέρι της Πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού μου».
ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ
Υποψ. Δημοτικού Συμβούλου με την «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΘΗΝΑ»
Σε όλους αυτούς που τολμούν να διασύρουν ασύστολα την ουσία και το περιεχόμενο των αληθινών πατριωτικών συναισθημάτων που φωλιάζουν στην αγνότερη και πλέον αθώα πλευρά της ψυχής και του μυαλού των πολιτών αυτής της χώρας, οφείλουμε να θυμίσουμε πως ο πατριωτισμός δεν αποτελεί επετειακό φερετζέ στη φαρέτρα των δοσίλογων, των καιροσκόπων και των σοσιαλθολωμένων μυαλών, με στόχο τη συγκάλυψη των ενοχών ή των ανοχών των κάθε λογής παραιτημένων και ανακόλουθων.
Οφείλουμε να τους θυμίσουμε, πως ο πατριωτισμός δε συνιστά ένα επιλεκτικά χρησιμοποιούμενο ιδεολόγημα ικανό να ξεπλένει πολιτικές ανεπάρκειες και ανακολουθίες, αλλά μια συνεπή στάση αρχών που προσδιορίζει με σαφήνεια τα πρωτεύοντα και δεν επιτρέπει στη φαιδρότητα και τον καιροσκοπισμό των δευτερευόντων να τα επισκιάσει.
Οφείλουμε να τους θυμίσουμε, πως ο πατριωτισμός δεν αποτελεί ελαστικό «κορμάκι» εξωραϊσμού στην πολιτική τερατογένεση των προκλήσεων της εποχής, αλλά την αναπόσπαστη πανοπλία ολόκληρου του λαού που οφείλει να ατενίζει χειραφετημένα και με αυτοπεποίθηση το μέλλον του, τιμώντας ουσιαστικά και όχι αντιμετωπίζοντας ενοχικά την αιματοβαμμένη του ιστορία και το ειδικό βάρος των πολιτισμικών του και άλλων αξιών.
Οφείλουμε να τους θυμίσουμε, πως ο πατριωτισμός δεν είναι κορδόνι δεμένο στο δάκτυλο για να τον μνημονεύουμε με λογύδρια ενίοτε κατά τη διάρκεια των ιστορικών επετείων, αλλά αποτελεί στάση ζωής που οφείλει να δικαιώνεται στην καθημερινότητά μας και τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου. Και ως εκ τούτου είναι ο καταλύτης που θα πρέπει να σηματοδοτεί τόσο τη στάση μας όσο και τις πολιτικές μας αποφάσεις.
Οφείλουμε να τους θυμίσουμε, πως ο πατριωτισμός δεν μπορεί να εξαντλείται σε γενικόλογες κορώνες που προσδίδουν ψευδεπίγραφο λαοκεντρικό προφίλ στις πολιτικές μας προσεγγίσεις, αλλά πρέπει να αποτελεί το ασφαλέστερο κριτήριο μέσω του οποίου θα αντιμετωπίζονται οι εθνοκτόνες πολιτικές, ο πολιτικός ραγιαδισμός, η επιχειρούμενη συνειδησιακή αποδόμηση, οι επιλογές που υποθηκεύουν την εθνική κυριαρχία και ναρκοθετούν την αναγκαία κοινωνική συνοχή.
Στον άθλιο θίασο που μας κυβερνά, οφείλουμε να θυμίσουμε πως δε θα του επιτρέψουμε να μαγαρίζει τα πατριωτικά συναισθήματα αυτού του λαού, καλώντας τον να καταστεί συμμέτοχος στη δυστυχία του, στην καταστροφή και την αποδόμηση της χώρας του.
Στο ίδιο το πολιτικό σύστημα οφείλουμε να θυμίσουμε, πως ακριβώς επειδή υπάρχει ο πατριωτισμός πέρα και μακριά από τις προσκυνημένες πρακτικές του, υπάρχει και η έννοια της εσχάτης προδοσίας με την οποία αργά ή γρήγορα αυτός ο λαός οφείλει να κρίνει τις ολέθριες επιλογές που έκαναν και που οδηγούν αυτό τον τόπο στην απαξίωση και την καταστροφή.
Σε όλους αυτούς οφείλουμε να θυμίσουμε πως το ολέθριο σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, είναι και οργανωμένο και καθολικό και πολυεπίπεδα εξελισσόμενο.
Αυτό το σχέδιο δεν εξαντλείται αποκλειστικά και μόνο σε πολιτικές που θεσμοθετούν την οικονομική δυστυχία στον τόπο μας, αλλά επεκτείνεται και σε πολιτικές που αποσκοπούν και στην εθνική αποδόμηση, και στην δραστική αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας, και στην κατευθυνόμενη αξιοποίηση των εισβολέων με στόχο την ίδια την κοινωνία, την καθημερινότητα, τη ζωή και τις αξίες μας, και στις ευρύτερες γεωπολιτικές αλλαγές που σχεδιάζουν.
Δεν υπάρχουν λοιπόν «φιλολαϊκές» - πατριωτικές και «αντιλαϊκές – αντιπατριωτικές επιλογές, διότι απλούστατα το ένα στις μέρες μας πλέον είναι και απότοκος του άλλου.
Φιλολαϊκές πολιτικές που θα αποσυνδέονται από την ανάγκη ευρύτατης πατριωτικής επαγρύπνησης ή που πολύ περισσότερο θα εναντιώνονται σ αυτήν με ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα που θα καλλιεργούν σύγχυση και αποπροσανατολισμό και θα οδηγούν την κοινωνία σε εφησυχασμό και σε παραίτηση, δημιουργούν ενόχους, συνενόχους, ή απλά αφελείς.
Ο καθένας οφείλει να κοιτάξει τη μούρη του στον καθρέφτη και ν αποφασίσει σε ποια συνομοταξία ανήκει από τις τρείς. Και αυτό οφείλει να το κάνει πριν την ώρα της κρίσης…
"Ορκίζομαι στον ελληνικό λαό και τη συνείδησή μου, ότι θ' αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για την πλήρη απελευθέρωση της Ελλάδος από τον ξενικό ζυγό.
Οτι θ' αγωνιστώ για την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των ελευθεριών και όλων των κυριαρχικών δικαιωμάτων του.
Για τον σκοπό αυτό θα εκτελώ ευσυνείδητα και πειθαρχικά τις εντολές και οδηγίες των ανωτέρων οργάνων και θ' αποφεύγω κάθε πράξη που θα με ατιμάζει σαν άτομο και σαν αγωνιστή του εργαζόμενου ελληνικού λαού".
"Ορκίζομαι να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ' τα χώματα της Πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή. Για να εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μου. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω τη Δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και πρόοδο του λαού μας.
Αν ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου, ας πέσει πάνω μου αμείλικτο το τιμωρό χέρι της Πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού μου".
Οφείλουμε να τους θυμίσουμε, πως ο πατριωτισμός δεν είναι κορδόνι δεμένο στο δάκτυλο για να τον μνημονεύουμε με λογύδρια ενίοτε κατά τη διάρκεια των ιστορικών επετείων, αλλά αποτελεί στάση ζωής που οφείλει να δικαιώνεται στην καθημερινότητά μας και τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου. Και ως εκ τούτου είναι ο καταλύτης που θα πρέπει να σηματοδοτεί τόσο τη στάση μας όσο και τις πολιτικές μας αποφάσεις.
Οφείλουμε να τους θυμίσουμε, πως ο πατριωτισμός δεν μπορεί να εξαντλείται σε γενικόλογες κορώνες που προσδίδουν ψευδεπίγραφο λαοκεντρικό προφίλ στις πολιτικές μας προσεγγίσεις, αλλά πρέπει να αποτελεί το ασφαλέστερο κριτήριο μέσω του οποίου θα αντιμετωπίζονται οι εθνοκτόνες πολιτικές, ο πολιτικός ραγιαδισμός, η επιχειρούμενη συνειδησιακή αποδόμηση, οι επιλογές που υποθηκεύουν την εθνική κυριαρχία και ναρκοθετούν την αναγκαία κοινωνική συνοχή.
Στον άθλιο θίασο που μας κυβερνά, οφείλουμε να θυμίσουμε πως δε θα του επιτρέψουμε να μαγαρίζει τα πατριωτικά συναισθήματα αυτού του λαού, καλώντας τον να καταστεί συμμέτοχος στη δυστυχία του, στην καταστροφή και την αποδόμηση της χώρας του.
Στο ίδιο το πολιτικό σύστημα οφείλουμε να θυμίσουμε, πως ακριβώς επειδή υπάρχει ο πατριωτισμός πέρα και μακριά από τις προσκυνημένες πρακτικές του, υπάρχει και η έννοια της εσχάτης προδοσίας με την οποία αργά ή γρήγορα αυτός ο λαός οφείλει να κρίνει τις ολέθριες επιλογές που έκαναν και που οδηγούν αυτό τον τόπο στην απαξίωση και την καταστροφή.
Σε όλους αυτούς οφείλουμε να θυμίσουμε πως το ολέθριο σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, είναι και οργανωμένο και καθολικό και πολυεπίπεδα εξελισσόμενο.
Αυτό το σχέδιο δεν εξαντλείται αποκλειστικά και μόνο σε πολιτικές που θεσμοθετούν την οικονομική δυστυχία στον τόπο μας, αλλά επεκτείνεται και σε πολιτικές που αποσκοπούν και στην εθνική αποδόμηση, και στην δραστική αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας, και στην κατευθυνόμενη αξιοποίηση των εισβολέων με στόχο την ίδια την κοινωνία, την καθημερινότητα, τη ζωή και τις αξίες μας, και στις ευρύτερες γεωπολιτικές αλλαγές που σχεδιάζουν.
Δεν υπάρχουν λοιπόν «φιλολαϊκές» - πατριωτικές και «αντιλαϊκές – αντιπατριωτικές επιλογές, διότι απλούστατα το ένα στις μέρες μας πλέον είναι και απότοκος του άλλου.
Φιλολαϊκές πολιτικές που θα αποσυνδέονται από την ανάγκη ευρύτατης πατριωτικής επαγρύπνησης ή που πολύ περισσότερο θα εναντιώνονται σ αυτήν με ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα που θα καλλιεργούν σύγχυση και αποπροσανατολισμό και θα οδηγούν την κοινωνία σε εφησυχασμό και σε παραίτηση, δημιουργούν ενόχους, συνενόχους, ή απλά αφελείς.
Ο καθένας οφείλει να κοιτάξει τη μούρη του στον καθρέφτη και ν αποφασίσει σε ποια συνομοταξία ανήκει από τις τρείς. Και αυτό οφείλει να το κάνει πριν την ώρα της κρίσης…
Διότι πατριωτισμός είναι να τιμούμε τον παρακάτω όρκο των νεκρών μας, και όχι να του κόβουμε κοστούμι στα μέτρα των επιλογών της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Οτι θ' αγωνιστώ για την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των ελευθεριών και όλων των κυριαρχικών δικαιωμάτων του.
Για τον σκοπό αυτό θα εκτελώ ευσυνείδητα και πειθαρχικά τις εντολές και οδηγίες των ανωτέρων οργάνων και θ' αποφεύγω κάθε πράξη που θα με ατιμάζει σαν άτομο και σαν αγωνιστή του εργαζόμενου ελληνικού λαού".
"Ορκίζομαι να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ' τα χώματα της Πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή. Για να εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μου. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω τη Δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και πρόοδο του λαού μας.
Αν ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου, ας πέσει πάνω μου αμείλικτο το τιμωρό χέρι της Πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού μου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου