ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ - Φονευθέντων εις τους πέριξ του Πολυτεχνείου χώρους κατά τα γεγονότα της 17-11-1973............

Μόνο για την Ιστορία.
Για να μη λέμε, ακόμα και σήμερα......
ΝΕΚΡΟΙ...??? Ποιοι νεκροί.....
Υπήρξαν νεκροί και ήσαν ήρωες, γιατί είχαν το κουράγιο, να αντισταθούν, στο τότε σάπιο καθεστώς........
Στο καθεστώς των Μπαλόπουλων (σάπια κοτόπουλα).....
Στο καθεστώς του Ανδρεάδη στη Πάχη Μεγάρων........
Στο καθεστώς των κλεμμένων δισεκατομμυρίων "δωρεάν Αμερικάνικης βοήθειας", .....
Στο καθεστώς του αλιτήριου απατεώνα Ασλανίδη...... Στο καθεστώς της "Ντέπυ" Παπαδοπούλου,........ Στο καθεστώς Ζωιτάκη, Αγγελή, Θεοφιλογιαννάκου.........
Στο καθεστώς Μακαρέζου, Παττακού, Παπαδόπουλου............
Στο καθεστώς Ιωαννίδη............
Νεκροί........... στα πέριξ.......
Για να μη ξεχνάμε και πόσοι μετά, παράπλευρες απώλειες από κακουχίες βασανιστηρίων, εξοριών..... Σε δυο χρόνια???? Σε πέντε?????? ..... Σε δέκα χρόνια?????? Νεκροί.......
Μες τις καρδιές μας δεν πέθαναν ποτέ....
Πέθαναν για μένα και για σένα.....
Ήμουν κι εγώ εκεί. Όπως και συ. Όπως χθες, σήμερα, όπως αύριο.......
Να τους σεβόμαστε. Ένας που ξεσηκώνεται και πολεμά μέχρι θανάτου για να ζήσουμε καλύτερα, αξίζει τον σεβασμό... Να τον τιμήσουμε...!!!!!
Γιατί όλοι μας αξίζουμε καλύτερες μέρες.
Ήμουν κι εγώ εκεί. Πρώτα στη Σόλωνος. Στη Σίνα..... 21-22 Φεβρουαρίου 1973......
Ήμουν κι εγώ εκεί. Μάρνης...... Πατησίων..... Πολυτεχνείο
Ο αδελφός μου ο Γιάννης, ο Γιάγκος, ο Ηλίας, ο Νότης, ο Στραβόκολος, ο αδελφός του, ο Γιώργος, ο Σάββας ο "αναρχικός"..... Τι αναρχικός και τρίχες κατσαρές!!!!! Αυτουνού η καρδιά χώραγε 10 Ελλάδες. Έσωσε πολλά πρωτότυπα σκίτσα μου της εποχής και ντρέπομαι να του τα ζητήσω, γιατί νιώθω ότι του ανήκουν......
Εκατοντάδες παιδιά. Η Χαλκίδα είχε μετακομίσει στη Πατησίων: 15 - 16 - 17 Νοέμβρη 1973...
Ήσουν και συ εκεί και θα θυμάσαι και θα δακρύζεις....
Και θα 'κουμπάς ένα κόκκινο γαρύφαλλο κι ένα κερί αναμμένο για πάντα.....
Ναι, άξιζε να γίνει.....
Γιατί αξίζουμε κάτι καλύτερο, από τη διαρκή ξευτίλα.