Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Η ΑΠΟΛΙΤΙΚ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΟΠΑΠΑΝΔΡΕΪΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΧΑΡΤΟΓΙΑΚΑΔΩΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΩΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΚΑΙ ΥΠΟΥΛΟ ΕΧΘΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Αν παραδώσουμε την πολιτική σκέψη και την πολιτική μας συλλογιστική, τότε θα έχουμε παραδώσει αμαχητί και την κοινωνία και την πατρίδα μας στον πλέον επικίνδυνο εφιάλτη.
Δεν πρόκειται για ευφυολόγημα ούτε φυσικά για μια απόπειρα γλαφυρής περιγραφής ενός στιγμιότυπου ρουτίνας από το κυβερνητικό έργο.


του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρόκειται για το πλέον επικίνδυνο συμπέρασμα στο οποίο αβίαστα μπορεί να καταλήξει κανείς, αν επιχειρήσει να αποτιμήσει νηφάλια τις πρώτες 50 ημέρες του ΠΑΣΟΚ στην κυβερνητική εξουσία.
Όχι γιατί δεν παράγεται πολιτική από τη λεβεντοπαρέα των διδακτορικών που εξασφαλίζουν ένα συναίσθημα σιγουριάς (μέσω της αφωνίας) στον πρωθυπουργό μας. ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΘΑ ΕΛΕΓΑ…
Ούτε γιατί η πολιτική που παράγεται στερείται κατεύθυνσης, χρώματος, και περιεχομένου, τελικού στόχου και σαφούς προοπτικής. ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΘΑ ΞΑΝΑΕΛΕΓΑ…
Αλλά γιατί αυτή τη φορά αναβιώνει ση χώρα μας ως τραγωδία πλέον, η επανεμφάνιση της Σημιτικής λογιστικής και διεκπεραιωτικής διαχείρισης, σ ένα μοτίβο που την καθιστά εκ των πραγμάτων τριπλά επικίνδυνη.
1.ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟΔΟΜΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΕΙΤΑΙ.
Απολογείται για το «καλώς έχειν» σε διορισμένους τοποτηρητές τύπου Αλμούνια (σ έναν υπαλληλίσκο δηλαδή που καμία χώρα δε τον αντιμετωπίζει σοβαρά).
Όχι γιατί κανείς έχει την αυταπάτη, πως αυτή η ιδιότυπη λογοδοσία θα συντελέσει ώστε να ορθοποδήσει η χώρα και η οικονομία της, αλλά γιατί επιβάλλεται και συντονισμένα μεθοδεύεται να εμπεδώσει αυτός ο λαός τη λογική και την ψυχολογία του ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ, μέσω της υποταγής των πάντων στα κελεύσματα του υπερεθνικού τραπεζίτη, ακόμη και για το εξασφαλιζόμενο επίπεδο της ζωής του, κι αυτό αποτελεί πρωταρχική στόχευση Νεοταξικής έμπνευσης και κοπής.
2.ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.
Ως εκ τούτου, είναι μια πολιτική που διαπνέεται από τις κατευθύνσεις της BILDERBERG, οι οποίες εξειδικεύθηκαν περαιτέρω στο πασοκογενές συμπόσιο της Σύμης κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού, και οι οποίες απέσπασαν το θαυμασμό και τα εγκώμια του μη εξαιρετέου κ. SOROS, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στην Αθήνα.
Από την άποψη αυτή δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός πως πίσω από τους εμφαινόμενους λογιστικούς πειραματισμούς που αποσκοπούν στην εξασφάλιση ενός φαινομενικά αξιοπρεπούς ταμείου, αυτό που κυριαρχεί είναι η δόλια παρέμβαση τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στην ίδια την Ελληνική κοινωνία με στόχο:
Α. Την αποδόμηση του κοινωνικού ιστού.
Β. Την δημιουργία ενός πλέγματος θεσμών και ρυθμίσεων, ικανών να εξασφαλίσουν ένα πλαίσιο προστατευτισμού αλλά και θεσμοθετημένης νομιμότητας στο τερατούργημα που επιχειρούν να αναστήσουν.
Γ. Τον επαναπροσδιορισμό του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας, στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών – Νεοταξικών σχεδιασμών, και στην κατεύθυνση αυτή επιχειρούν απροκάλυπτα την πλέον ύπουλη και δραστική παρέμβαση με στόχο την ουσιαστική αλλοίωση της ίδιας της ταυτότητάς της σε κοινωνικό, πολιτισμικό, και αξιακό επίπεδο.
Μια απλή καταγραφή των προτεραιοτήτων που έθεσε αυτή η κυβέρνηση από τις πρώτες κιόλας ημέρες της ύπαρξής της, πείθει και τον πλέον δύσπιστο για την ουσία και το περιεχόμενο των επιδιώξεών της.
3.ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΧΘΡΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΧΘΡΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.
Γι αυτό και το κυρίαρχο στην κυβερνητική έκφραση δεν είναι ο πολιτικός λόγος αλλά ο διεκπεραιωτικός τεχνοκρατισμός.
Γι αυτό και το κυρίαρχο στη σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος, δεν είναι τα πολιτικά πρόσωπα, αλλά οι πολιτικά άκαπνοι μεταπτυχιακοκατέχοντες χαρτογιακάδες αρσενικοί τε και θηλυκοί.
Διότι την πολιτική σκέψη την φοβούνται ακόμη και μέσα στο ίδιο τους το κόμμα.
Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και εκεί που επέλεξε ο πρωθυπουργός να αξιοποιήσει πολιτικά πρόσωπα, «φύτεψε» δίπλα τους το άγρυπνο μάτι κάποιου «πνευματικού τοποτηρητή» για να ελέγξει ή να αποδυναμώσει τον πολιτικό λόγο.
Δεν είναι τυχαίο που και η πρώτη αντίδραση, έστω και αν ήταν ανώδυνη και καθαρά διεκπεραιωτικού χαρακτήρα αναφορικά με την εισοδηματική πολιτική, προήλθε από πολιτικό στέλεχος (Παπουτσής).
Αυτή η κυβέρνηση μισεί την πολιτική σκέψη γιατί η πολιτική σκέψη…
- είναι ικανή να αφυπνίζει τον λαό
- είναι ικανή να καταδεικνύει την ουσία των κυρίαρχων επιλογών της
- είναι πάνω απ όλα ικανή να φωτίζει διεξόδους και να τροφοδοτεί δυναμικές αντίστασης
αυτή η κυβέρνηση επιχειρεί πάση θυσία να επιβάλλει την πολιτική νιρβάνα στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας, γιατί θέλει και προσβλέπει σε μια κοινωνία παροπλισμένη πολιτικά και παραδομένη ουσιαστικά, στα επικίνδυνα σχέδια που της ανάθεσαν να υλοποιήσει.
Χρέος και καθήκον όλων μας, είναι...
Αυτό το ύπουλο σχέδιο να μην περάσει.
Η ελληνική κοινωνία πολιτικά να μην παροπλιστεί.
Η πολιτική αντιπαράθεση επί της ουσίας των μέτρων και των κατευθύνσεων των αλλαγών, πρέπει να δυναμώσει και να μην παραχωρήσει τη θέση της στην τεχνοκρατική αντιπαράθεση που επιδιώκει ύπουλα και δόλια να αφυδατώσει την πολιτική από το ουσιαστικό περιεχόμενό της.
Αν παραδώσουμε την πολιτική σκέψη και την πολιτική μας συλλογιστική, τότε θα έχουμε παραδώσει αμαχητί και την κοινωνία και την πατρίδα μας στον πλέον επικίνδυνο εφιάλτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου