Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

....ΚΙ Ο ΟΝΟΣ ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ, ...ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ...

Ο όνος….. και οι….. ‘’μασ ώντες όνοι’’….!

…..Ξεθεωμένος στις δουλειές…., κι από αχυροφαγία….,
ατροφικός ο γάιδαρος….. έκοψε το καπίστρι του και έφυγε από το αχούρι του….!

Εκεί, στο διπλανό χωριό…., τον αντάμωσε, καραδοκώντας ‘τον, ένας άλλος γεωργός…..
κι ευγενικά του πρότεινε να είναι αυτός το αφεντικό του….,
να τον ταΐζει, πάντοτε, τριφύλλι…., μα και σιτηρά….,…..
κι ο γάιδαρος, τελικά, πλανεύτηκε…., θυμήθηκε τη χειμωνιά…., κι έτσι να γίνει δέχτηκε….!

…..Και…., τώρα…., είναι ο καημένος σε άλλο αχούρι….. με συρματένιο καπίστρι…..
και φυλαγμένο από άλλης ράτσας σκυλιά….,…..!

Πρώτη μέρα, λοιπόν, μόνον, τριφύλλι κι αλεσμένα σιτηρά….,
μα…., από τη δεύτερη…., αλιά του…., ξεθεωτική δουλειά…..
και ματογυάλια, να, στα μάτια…., ε…., με πράσινους φακούς….,
ώστε να βλέπει και να περνά τα άχυρα για τριφύλλι….,….!

Όμως…., μια νύχτα…., όταν έλειπαν τα σκυλιά – φύλακές του….,
κλωτσώντας, κι εδώ…., σκότωσε το αφεντικό του….,
που είχε καταλάβει, πια, πως….. ‘’ζουν και τα αδέσποτα και δεν πεθαίνουν’’….,
και, αντιμαζόχος, πια…., προδομένος, πάλι, όντας…., πήρε τα άγρια βουνά….,
και, κινδύνους αψηφώντας…., για ζωή, έστω και λίγη….,
πριν από το στερνό του τέλος…., στη….. λευτερώτρα λευτεριά…., που τόσο πολύ τη λαχταρούσε….!.....

Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας (ο δράστης του κειμένου),
URL : www.alexandros-zivas.gr
….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων….. αποκοδικοποιητών......

4 σχόλια:

  1. Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου

    Δὲ λυγᾶνε τὰ ξεράδια
    καὶ πονᾶνε τὰ ρημάδια!
    Κούτσα μία καὶ κούτσα δυὸ
    τῆς ζωῆς τὸ ρημαδιό!

    Μεροδούλι, ξενοδούλι!
    Δέρναν οὗλοι: ἀφέντες, δοῦλοι,
    οὗλοι: δοῦλοι, ἀφεντικὸ
    καὶ μ᾿ ἀφήναν νηστικό.

    Τὰ παιδιά, τὰ καλοπαίδια,
    παραβγαίνανε στὴν παίδεια
    μὲ κοτρόνια στὰ ψαχνά,
    φοῦχτες μῦγα στ᾿ ἀχαμνά!

    Ἀνωχώρι, Κατωχώρι,
    ἀνηφόρι, κατηφόρι,
    καὶ μὲ κάμα καὶ βροχή,
    ὥσπου μοῦ ῾βγαινε ἡ ψυχή.

    Εἴκοσι χρονῶ γομάρι
    σήκωσα ὅλο τὸ νταμάρι
    κι᾿ ἔχτισα, στὴν ἐμπασιὰ
    τοῦ χωριοῦ, τὴν ἐκκλησιά.

    Καὶ ζευγάρι μὲ τὸ βόδι
    (ἄλλο μπόι κι᾿ ἄλλο πόδι)
    ὄργωνα στὰ ρέματα
    τ᾿ ἀφεντὸς τὰ στρέμματα.

    Καὶ στὸν πόλεμ᾿ «ὅλα γιὰ ὅλα»
    κουβαλοῦσα πολυβόλα
    νὰ σκοτώνωνται οἱ λαοὶ
    γιὰ τ᾿ ἀφέντη τὸ φαΐ.

    Καὶ γι᾿ αὐτόνε τὸν ἐρίφη
    ἐκουβάλησα τὴ νύφη
    καὶ τὴν προῖκα της βουνό,
    τὴν τιμή της οὐρανό!

    Ἀλλὰ ἐμένα σὲ μία σφήνα
    μ᾿ ἔδεναν τὸ Μάη τὸ μήνα
    στὸ χωράφι τὸ γυμνὸ
    νὰ γκαρίζω, νὰ θρηνῶ.

    Κι᾿ ὁ παπὰς μὲ τὴν κοιλιά του
    μ᾿ ἔπαιρνε γιὰ τὴ δουλειά του
    καὶ μοῦ μίλαε κουνιστός:
    «Σὲ καβάλησε ὁ Χριστός!

    Δούλευε γιὰ νὰ στουμπώσει
    ὅλ᾿ ἡ Χώρα κι᾿ οἱ καμπόσοι.
    Μὴ ρωτᾷς τὸ πῶς καὶ τί,
    νὰ ζητᾷς τὴν ἀρετή!

    -Δὲ βαστάω! Θὰ πέσω κάπου!
    -Ντράπου! Τὶς προγόνοι ντράπου!
    -Ἀντραλίζομαι!... Πεινῶ!...
    -Σούτ! θὰ φᾶς στὸν οὐρανό!»

    Κι᾿ ἔλεα: ὅταν μίαν ἡμέρα
    παρασφίξουνε τὰ γέρα,
    θὰ ξεκουραστῶ κι᾿ ἐγώ,
    τοῦ θεοῦ τ᾿ ἀβασταγό!

    Κι᾿ ὅταν ἕνα καλὸ βράδυ
    θὰ τελειώσει μου τὸ λάδι
    κι᾿ ἀμολήσω τὴν πνοὴ
    (ἕνα ποὺφ εἶν᾿ ἡ ζωή),

    Ἡ ψυχή μου θὲ νὰ δράμῃ
    στὴ ζεστὴ ἀγκαλιὰ τ᾿ Ἀβράμη,
    τ᾿ ἄσπρα, τ᾿ ἀχερένια του
    νὰ φιλάει τὰ γένια του!

    Γέρασα κι᾿ ὡς δὲ φελοῦσα
    κι᾿ ἀχαΐρευτος κυλοῦσα,
    μὲ πετάξανε μακριὰ
    νὰ μὲ φᾶνε τὰ θεριά.

    Κωλοσούρθηκα καὶ βρίσκω
    στὴ σπηλιὰ τὸν Ἅη-Φραγκίσκο:
    «Χαῖρε φῶς ἀληθινὸν
    καὶ προστάτη τῶν κτηνῶν!

    Σῶσε τὸ γέρο κυρ Μέντη
    ἀπ᾿ τὴν ἀδικιὰ τ᾿ ἀφέντη,
    σὺ ποὺ δίδαξες ἀρνὶ
    τὸν κυρ λύκο νὰ γενῇ!

    Τὸ σκληρὸν ἀφέντη κᾶνε
    ἀπὸ λύκο ἄνθρωπο κᾶνε!...»
    Μὰ μὲ τὴν κουβέντα αὐτὴ
    πόρτα μοῦ ῾κλεισε κι᾿ αὐτί.

    Τότενες τὸ μαῦρο φίδι
    τὸ διπλό του τὸ γλωσσίδι
    πίσω ἀπὸ τὴν ἀστοιβιὰ
    βγάζει καὶ κουνάει μὲ βιά:

    «Φῶς ζητᾶνε τὰ χαϊβάνια
    κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
    μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
    κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.

    Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου,
    μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
    θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
    λευτεριά, παίρνει σπαθί.

    Μὴ χτυπᾷς τὸν ἀδερφό σου-
    τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
    Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
    γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.

    Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
    χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
    Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
    θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.

    Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
    κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
    κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
    σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλί…., και….. ‘’ούτω καθεξής’’…!; [ A ]

    ( Απόσπασμα από το….: ‘’«Σχιζο»’’ ’’«παραληρήματα»’’ και μη στα προσευχητάρια του εν Θεώ Αρχισαλού….. )

    …………………………………………………………………
    …..Όμως…., ίσως και να τους είναι πιο εύστοχη η ευθύς ως κάτω παραβολή –μου…., ω Θεέ μου….,
    ναι, πάλι, ως προς αυτή τη….. διχασμένη….. γενεά των Νεο τρ ελλήνων….,
    ιδίως, ως προς αυτή….. απ’ όλες τις, γενικώς, ‘’τέτοιες’’….. όπου της Γης…., που τόσο ξέρω….,
    την χωρισμένη…., ουσιαστικά και στην πλειοψηφία της….,
    σε, γενικά, δύο -- ‘’δύο’’ αλληλοσυγκρουόμενες….. παρατάξεις….!

    Δηλαδή…., σε εκείνους που αισθάνονται, λένε, ασφαλείς…..
    έχοντας ως Κυβερνήτες –τους τους πλούσιους….. Καπιταλιστές….: όπως, αστική Κυβέρνηση…..
    / …..σοσιάλ Καπιταλίστες….. ή καπιτάλ Σοσιαλίστες…., ‘’λεςςςςς’’….. /
    και σε εκείνους που αισθάνονται, λένε, ασφαλείς…..
    έχοντας ως Κυβερνήτες –τους τους φτωχούςςςςς….. Κομμουνιστές…., τάχα, λαϊκή Κυβέρνηση….,
    βεβαίως…., ‘’αμφότεροι’’, κι εδώ…., ‘’«Αδαμοκαδμικώς»’’ ‘’«σπαρτοί»’’….!
    / …..ε…., οι ενδιάμεσοι σοσιαλιστέςςςςς….,
    ενδιάμεσα, ανεφάρμοστου, κομμουνισμού και, εφηρμοσμένου, καπιταλισμού…., ίδιοι με….! /

    Ναι…., ίσως να είναι πιο εύστοχη η…., η σχετική, και, με αυτούς…., παραβολή –μου αυτή….,
    η που τους αφορά, μάλιστα, στο….. εγγύς παρελθόν –τους….,….. τσς, κι ο νοών….. νοείτω….:

    …..««…..Δυο αδελφάκια γαϊδουράκια….., που μάλωναν μες στον ‘’δικό’’ τους αχυρώνα….,
    τα αγόρασαν….. ‘’άρον -- άρον’’….. δυο, ‘’κοντοχωριανοί’’, αγρότες….,
    το ένα….. πλούσιος, ‘’εργατικός’’ κι άπληστος…..
    και το άλλο….. ‘’φτωχός’’, ‘’τεμπέλης’’ κι ‘’άπλυτος’’….!

    Χαίρονταν….. κι έλεγε, τότε, το ένα προς το άλλο….:
    «Εγώ είμαι τυχερός...., που πάω να μείνω σε….. πλούσιο γεωργό…., ‘’τον, πια, τέως σου’’….,
    που θα έχει, πια, μπόλικο φαΐ να με ταΐζει….!»….,…..
    το άλλο δεν μίλησε καθόλου….. με το στόμα….,
    μόνο, το ‘’φίλησε’’…., χμ, με ‘’δαγκωτό’’ φιλί…., και του ‘’ευχήθηκε’’ τον βίο τον καλό….!

    …..Πέρασαν μήνες…., πέρασαν χρόνια….,
    ώσπου μια, λιγότερο θολή, μέρα…., ‘’τυχαία’’…., ανταμώθηκαν ‘’έξω απ’ τον κάμπο –τους’’….!

    Το ένα γυρνούσε από ζευγάρισμα…., ωχ, σε χωράφι συνεταίρου του αφεντικού του….,
    ε, και με το αφεντικό του καβάλα του…., σάμπως….. ‘’«επί πώλου όνου»’’….,
    και πήγαινε βόλτα….,
    να, το αφεντικό του για αναψυχή….. κι αυτό, χα, για….. βοσκή…., α, ‘’‘δώθε’’ ‘’λιβάδι’’….,…..

    ---- Ωχ, ‘’του έβγαινε η ψυχή του και το λάδι’’….,
    μα σπάνια και με λίγο φόβο το έλεγε….. κι αυτό το πάθημά του….,…..
    κι ήταν του πλούσιου κι ‘’εργατικού’’
    / …..νννναι, κι αυτός, λίγο δούλευε…., μα πολύ ‘’δούλευε’’….! /
    αυτό….. το γαϊδουράκι….! ----

    και το άλλο….,

    ---- …..Α…., κι αυτού του γαϊδουρακίου…., έτσι….,
    να, ‘’δεν του έμπαινε η ψυχή….. κι ούτε την έβγαζε λάδι’’….,
    μα σπανιότατα και με πολύ φόβο το έλεγε….. κι αυτό το πάθημά του….,…..
    κι ήταν του ‘’φτωχού’’ και ‘’τεμπέλη’’
    / ….. ννννναι…., κι αυτός, λίγο δούλευε….. και πολύ ‘’δούλευε’’….,…..
    εχ, και….. ίδιο είναι….. και το καπιταλιστικό ‘’δούλεμα’’ και το κομμουνιστικό ‘’τέτοιο’’….! /
    αυτό….. το γαϊδουράκι….! ----

    επίσης…., γυρνούσε από ζευγάρισμα….,
    ωχ, σε χωράφι συνεταίρου του αφεντικού του….,
    ε, κι αυτό, και με το αφεντικό του καβάλα του…., σάμπως….. ‘’«επί πώλου όνου»’’….,
    και πήγαινε βόλτα….,
    να, το αφεντικό για αναψυχή….. κι αυτό, χα, για….. βοσκή…., α, ‘’‘κείθε’’ ‘’λιβάδι’’….!

    Μα….. δεν συνομίλησαν…., που φίμωτρο στα στόματά τους είχαν….. και τα δυο….,
    το μεν….. ‘’κάμποσο’’ ‘’αεροστεγές’’….. το δε..... λίγο ‘’αεροστεγές’’….,…..
    ναι, δεν μίλησαν…., αλλά, μόνο, αλληλο’’χαιρετίστηκαν’’….,
    κουνώντας τα κεφάλια τους…., τα με ‘’καρφιτσωμένα’’ στα χείλη χαμόγελα κεφάλια τους….,
    κι αποχωρίστηκαν….,….!.....»»….,….!.....


    Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας,
    URL : www.alexandros-zivas.gr
    ….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αλί…., και….. ‘’ούτω καθεξής’’…!; [ B ]

    ( Απόσπασμα από το….: ‘’«Σχιζο»’’ ’’«παραληρήματα»’’ και μη στα προσευχητάρια του εν Θεώ Αρχισαλού….. )

    …………………………………………………………

    …..Σαφώςςςςς…., βέεεεεβαια…., και τα αφεντικά των ως άνω δυο γαϊδουρακίων είχαν Αφεντικό….,
    κοινό και ‘’παρασκηνιακό’’, ‘’διεθνοσυνωμότη’’, Αφεντικό….,
    ‘’«Αδαμοκαδμικά»’’ πολύμορφο, μα και μαφιοζέ πολυονόματο….,
    τον, ‘’έκτοτε’’, ‘’Μεγαλάδελφο’’ Μεγάλο ‘’Σπορέα’’ και….. Αρχι τέκτονα….,
    τον που, ‘’εσαεί’’, ‘’σπέρνει’’ στη Γη….. από ‘’Δρακοντοδόντια’’….. έως και ‘’Συστήματα’’….,
    χμ, οι…., οι της Διασποράς κι ‘’από σύστημα’’ ‘’τέτοιοι’’…., «διεσπαρμένοι ανά την Γην
    μετά τον Κατακλυσμόν…., ως διασκορπιστές των εθνών της γ /Γ/ ης…..»….!

    Νννννα…., δικά –του δημιουργήματα….. και διά το εμφυλιοδιχάζειν και εμφυλιομοιράζειν….,
    χα…., κι έτσι : ‘’θαυματικώςςςςς’’, δολίως και συν Σατάν…., και για το ‘’ομονοιο’’κατέχειν….,…..
    ε, ξέρειςςςςς…., ω….. ‘’«Ηλί»’’…., ως, νααααα, και σήμερα…., αλίιιιιι….!

    Μα…., αν και…., παρά τα τόσα μαθήματα και παθήματα…., ε, του δύσμοιρου λαού ‘’του’’….,
    να…., παρά τα ‘’S.S’’…., ωχ, λάθος….. και σώρρυ…., ω….. ‘’«Ηλί»’’…., να, παρά τα ‘’S.M.S’’ μηνύματα….,
    ‘’δεν το βάζει κάτω’’….. και….. ‘’εκεί αυτό’’…., χξς΄, ο Σούπερ σχιζάκιας Πειραματιστής….!

    Ναι…., παρόλο κι αυτό…., ας του στείλω, κι εγώ και ‘’νοερά’’, μια ακόμα παραβολή-- ‘’προ μετα φητεία’’….,
    μπας και….,
    που…., αν αυτό δεν…., δεν θα φταίω, κι εγώ, που θα επαληθευτεί κι αυτή…., ‘’αύριο’’….,
    ε, με οικτρότατες : ‘’εξαϋλωτικές’’ συνέπειες, κυρίως, στον ‘’τυφλωμένο’’ λαό ‘’–του’’…., του σχιζάκια Πειραματιστή….:

    …..«…..Χαστούκιζε τους αδύναμους, ‘’πάντα’’, με το δεξί του χέρι…..
    και…., ‘’κάποτε’’…., όταν αναγκάστηκε…., εκ των πραγμάτων….,
    κι έκοψε με το αριστερό του χέρι το δεξί του…., ως έκανε, λίγο πριν, αντίστροφα….,
    έτσι…., σχεδόν, μέχρι τη ρίζα…., ‘’ίσως’’, για να μην ξαναχτυπήσει…., ποτέ πια…., και….,
    και, διαβλέποντας, και, την Σούπερ….. Αποκάλυψή του….,
    αυτό…., το αριστερό…., ανυπότακτο, πια, στη θέλησή του….,
    άρχισε…., μηχανικά, λεςςςςς…., να το χαστουκίζει ασταμάτητα….!

    Τότε…., αδύναμο αυτό…., το ‘’τέτοιο’’ Αφεντικό…., πανικοβλημένο μπρος στο απρόοπτο….,
    άφησε να ξαναφυτρώσει…., ως διά ‘’μαγείας’’ και μεμιάς…., το δεξί του χέρι….,
    που…., μόλις ξαναφύτρωσε…., το έβαλε…., με το ίδιο τσεκούρι….,
    να κόψει το αριστερό….. σύρριζα….!

    Μα…., πάνω στην αμάχη τους…., μπλέχτηκαν γύρω από το λαιμό του…..
    ---- ….. α, κι ίσως….. όχι συμπτωματικά….! ----
    κάνοντάς ‘το να πεθάνει από ασφυξία….!.....»….,….!

    …..Και…., ω Θεέ μου…., λες…., ‘’μεθαύριο’’….. κι αν δεν….,
    να ρίξουν, και, οι αδύναμοι κλήρο….. για το ποιος θα κερδίσει….. τα χέρια –του….,…..
    αλί…., και….. ‘’ούτω καθεξής’’…!;…..


    Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας,
    URL : www.alexandros-zivas.gr
    ….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΟΥ ΜΙΑ (3) ΣΥΜΒΟΥΛΗ:
    --- ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ MAIL ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ.
    --- ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙΣ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΑ ΠΕΖΑ ή ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ.
    --- ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ: ΜΗ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙΕ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΟΥ. ΤΑ ΧΑΛΑΣ. ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΩΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΩΣΟΥΝ ΕΣΥ. ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ, ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή