ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ), ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΠΑΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝΑφού λοιπόν χάσαμε την οικονομική μας ανεξαρτησία και κατ΄ επέκταση την εθνική μας ανεξαρτησία γατί να μην χάσουμε και τα άλλα...
Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟ 2010
Του Μιχάλη Παπαδοδημητράκη *
( Χημικός Μηχανικός, Επιχειρηματίας - Ηράκλειο Κρήτης)
Πριν μερικά χρόνια εργαζόμουν ως διευθυντής σε μεγάλη εταιρεία τροφίμων υπό δημοτικό έλεγχο.
Η εταιρεία δεν πήγαινε καλά παρά το ότι κρατούσε το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Οι λόγοι πολλοί αλλά όχι του παρόντος.
Ξαφνικά ο λογιστής της εταιρείας μου ανακοίνωσε ότι η εταιρεία σε λίγους μήνες θα έμπαινε σε αδυναμία πληρωμών .
¨Όταν τον ρώτησα για τα αιτία μου περιέγραψε το πλαίσιο: ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ
Με τους εξής τρόπους
Α. Υπεράριθμο προσωπικό
Β. Άσκοπες δαπάνες κάθε είδους
Γ. Κλοπή της εταιρείας μέσω υπερτιμολόγησης πρώτων υλών.
Δ. Άσκοπος και υπέρμετρος δανεισμός
Ε. Επενδύσεις χωρίς προγραμματισμό και χωρίς λόγο από το κεφάλαιο κίνησης της εταιρείας.
¨Όπως μου είπε ήθελαν η εταιρεία να υπερχρεωθεί οπωσδήποτε.
Από έρευνα που έκανα μαζί με το λογιστή διαπίστωσα ότι η εταιρεία είχε αφήσει απλήρωτους τους προμηθευτές.
Η διοίκηση είχε επίσης προκαλέσει τον έλεγχο της εφορίας αφού δεν είχε δεχθεί το κλείσιμο των βιβλίων της με το απίστευτα μικρό ποσό των δύο εκ. δραχμών. Το αποτέλεσμα του ελέγχου ήταν 200 εκ. πρόστιμο. Η εταιρεία έπρεπε εκτός των άλλων να πληρώνει κάθε μήνα την δόση στην εφορία.
Η διοίκηση φρόντισε επίσης με απατεώνες δικηγόρους υπάλληλοι τραπεζών να βάλει ψεύτικες υποθήκες ώστε καμιά τράπεζα να μην δέχεται να χρηματοδοτήσει την εταιρεία η οποία έπρεπε να οδηγηθεί σε ασφυκτική έλλειψη ρευστού.
ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
Έπρεπε οι μέτοχοι να δεχθούν αδιαμαρτύρητα να παραχωρήσουν το μάνατζμεντ της εταιρείας σε μεγαλομετόχους ιδιώτες. Αυτοί οι ιδιώτες μετά την παραχώρηση του μάνατζμεντ της εταιρείας θα έμπαιναν ως εγγυητές ώστε η εταιρεία να δανειστεί ξανά και να μπορέσει να λειτουργήσει.
Απώτερος στόχος. Μετά την κατάκτηση του μάνατζμεντ να οδηγηθεί η εταιρεία σε πώληση σε γνωστή εταιρεία του κλάδου πέραν του ατλαντικού. Το δώρο από την πώληση ήταν δύο δις δρχ. ΕΙΠΕΣ ΤΙΠΟΤΑ;
ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΚΟΛΠΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ.
Το σχέδιο ναυάγησε. Και αυτό γιατί στο Δ.Σ που να ανακοινώθηκαν όλα αυτά είχα το θάρρος να κάνω αποκαλύψεις και να κινητοποιήσω τους μικρομετόχους. Κατάφερα να αποσπάσω δάνεια με ευνοϊκούς όρους, να ακυρώσω όλες τις ασύμφορες συμβάσεις πρώτων υλών, να απαγορέψω τις άσκοπες δαπάνες κτλ. Όλα αυτά τα έκανα χωρίς την έγκριση της διοίκησης η οποία δεν τόλμησε να με ακουμπήσει εκείνη τη στιγμή. Με απέλυσαν αργότερα...
Το όφελος είναι ότι τα σχέδια τους ναυάγησαν η εταιρεία σήμερα λειτουργεί είναι κερδοφόρος και κυρίως είναι σε Ελληνικά χέρια και κάτω από το δημοτικό έλεγχο.
ΜΗΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΘΥΜΙΖΕΙ.
Το γεγονός που προκαλεί τον κάθε ένα από μας να κάνει πονηρές σκέψεις είναι το εξής. Από την μεταπολίτευση και μετά όλες οι κυβερνήσεις αρνούνται να πάρουν μέτρα για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Τα τελευταία χρόνια η κλοπή γίνεται φανερά και προκλητικά . Όχι μόνο δεν παίρνουν μέτρα για να εμποδίσουν την κλοπή αλλά υπερασπίζονται και νόμους που νομιμοποιούν τους κλέφτες… Ο ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΔΕΝΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΤΙΜΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ. Το χειρότερο είναι ότι η κάθε κυβέρνηση άφηνε στην κυριολεξία να κλέβουν αυτά που δανειζόμασταν. Η κλοπή ήταν κάθετη και οριζόντια. Ήταν σαν κάποιοι να ήθελαν η χώρα να υπερχρεωθεί.
Ότι κάτι δεν πάει καλά φαινόταν από την αρχή. Όλα όμως καθάρισαν όταν συνέβησαν τέσσερα πράγματα:
1. Δημόσια και επίσημη παραδοχή της κυβέρνησης για το χρέος της χώρας
2. Το τελευταίο δάνειο της χώρας με 6.5%
3. Η άρνηση της ευρωπαϊκής επιτροπής για εγγύηση του ελληνικού χρέους παρά μόνο κάτω από όρους.
4. Το συνεχές δημόσιο πιπίλισμα ότι η χώρα έχασε την εθνική της ανεξαρτησία λόγω του χρέους.
Τα τέσσερα αυτά σημεία που κανείς δεν τα αμφισβητεί δημιουργούν ένα πλαίσιο που επιτρέπει να βγουν ασφαλή συμπεράσματα.
Χρωστάμε, δεν μπορούμε να δανειστούμε, κανείς δεν εγγυάται για μας και ταυτόχρονα οι εκπρόσωποι του διεθνούς κατεστημένου ζητούν χωρίς όρους την διαχείριση των οικονομικών μας. Αφού λοιπόν χάσαμε την οικονομική μας ανεξαρτησία και κατ΄ επέκταση την εθνική μας ανεξαρτησία γατί να μην χάσουμε και τα άλλα.
Ποια είναι τα άλλα;
ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΩΝ: ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΑΙΓΑΙΟ, ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ, ΣΚΟΠΙΑ, ΘΡΑΚΗ...
* Σημείωση συντάκτη του blog: Κι όμως, ο Μιχάλης ήταν ένα από τα στελέχη του ΑΜΕΕ (ΚΚΕ μ-λ) και του αντιδικτατορικού κινήματος στην Ιταλία. Πάντα αγνός αγωνιστής για λευτεριά τότε, για δημοκρατία μετά την μεταπολίτευση. Και… δεν εξαγόρασε ΠΟΤΕ τους αγώνες του!
Υπάρχουν ακόμη πολλοί Μιχάληδες στη χώρα κι αυτό δεν το έχουν συνειδητοποιήσει οι "σεναριογράφοι"..ή.
** Η εικόνα, δική μας επιλογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου