Του Μ. Μιχαήλ
Στο «βαθύ κράτος» της Τουρκίας αναφέρονται πολλοί πολιτικοί αναλυτές, προκειμένου να υποστηρίξουν ότι τα πάντα ελέγχονται και κατευθύνονται από το στρατιωτικό κεμαλικό κατεστημένο, ενώ η πολιτική ηγεσία της χώρας αυτής είναι αναγκασμένη, κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του, να ακολουθεί πιστά τους κανόνες του «παιχνιδιού» του. Ακόμη και οι δικοί μας πολιτικοί αναφέρονται στο «βαθύ κράτος», υποδεικνύοντας στους ξένους, ότι «το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα», δηλαδή, η λύση του Κυπριακού εξαρτάται αποκλειστικά από τις αποφάσεις που θα πάρουν οι Κεμαλιστές Στρατιωτικοί.
Κι αυτά, ενώ υπολείπονται κάτι παραπάνω από δύο εβδομάδες για να αρχίσουν οι απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια και του κατοχικού ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Ποίοι, λοιπόν, αποτελούν στην πραγματικότητα το «βαθύ κράτος» της Τουρκίας, που υπεραμύνονται μέχρι σήμερα τόσο φανατικά το όραμα του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ;
Ο Κεμάλ Ατατούρκ και το Κίνημα των Νεοτούρκων
Για να πει κανείς με σιγουριά, ποια είναι η ταυτότητα του «βαθέως κράτους», θα πρέπει να ανατρέξει τις σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας της Νέας Τουρκίας και ιδιαίτερα, στο Κίνημα των Νεοτούρκων και στον ιδρυτή του, τον Κεμάλ Ατατούρκ.
Ο ηγέτης των Νεοτούρκων, είναι γνωστό, ότι ήταν εβραϊκής καταγωγής από τη Θεσσαλονίκη, αλλαξοπίστησε, έγινε «ντονμές» και ίδρυσε το Κίνημα των Νεοτούρκων.
Ποίοι ήσαν οι πρωτεργάτες της Νέας Τουρκίας; Τεκτονική πηγή αναφέρει: « … το 1901, η Στοά ανασυνιστάται (πρόκειται για την Macedonia Risorta) υπό την Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, αρχίζουν τακτικαί εργασίαι και μυήσεις διακεκριμένων προσώπων, τη 4/7/1903 μυείται ο Ταλαάτ Μπέης, ο κατόπιν Πρωθυπουργός της Τουρκίας, την 22/11/1903 ακολουθεί ο Ραχμή Μπέης ο μετά την ανακήρυξιν του Συντάγματος Διοικητής Βιλαετίου Σμύρνης, ο Αχμέτ Νακή Μπέης την 26/1/1904 ο μετέπειτα Πρόξενος της Τουρκίας εν Παρισίοις, την 26/11/1906 μυείται ο Μακεζιέ Ζααντέ Τεκφίρ Μπέης ο κατόπιν Υπουργός της Δικαιοσύνης, την 16/2/1910 μυείται ο Τεφίκ Ρουοντί (Αράς) ιατρός, φίλτατος του Κεμάλ Ατατούρκ και υπουργός των εξωτερικών κατόπιν, την 2/9/1905 ο Δημ. Μαργαρίτης ιατρός ο κατόπιν ιδρυτής και Σεβάσμιος της Στοάς ‘Φίλιππος’ κλπ. Τα ανωτέρω μνημονευθέντα πρόσωπα ήσαν οι πρωτεργάται της νέας Τουρκίας…».
Βρετανική διπλωματική πηγή της εποχής εκείνης (1910) σημειώνει, σχετικά: « Πριν από μερικά χρόνια, ο Εμμανουέλε Καράσσο, ένας Εβραιο-μασόνος της Θεσσαλονίκης και τώρα αντιπρόσωπος αυτής της πόλης στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο, ίδρυσε εκεί μια στοά, την οποία ονόμασε ‘MACEDONIA RISORTA’ … Φαίνεται, ότι εκείνος προέτρεψε τους Νεότουρκους, αξιωματικούς και πολίτες, να ασπαστούν τη μασονία, αποσκοπώντας να ενεργοποιήσει μία αόρατη Εβραϊκή επίδραση πάνω στο νέο καθεστώς της Τουρκίας… Η έμπνευση για το Κίνημα που δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη, πρέπει να ήταν κυρίως, αν όχι ολοκληρωτικά, Εβραϊκή».
Οι Εβραίοι έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο στην ίδρυση της οργάνωσης των Νεοτούρκων, ώστε ο υπεύθυνος των μεταφράσεων στη βρετανική πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης, Τ. Χ. Φίτζμορις να την αποκαλέσει «Εβραϊκή Επιτροπή ή Κομιτάτο – Ένωση και Πρόοδος».
Σχετικά με τα μέλη της Επιτροπής αυτής, ο τότε Βρετανός πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη κ. Λόουθερ γράφει χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων: «Σχεδόν αμέσως μετά την επανάσταση του Ιούλη του 1908, όταν η Επιτροπή εγκατέστησε την έδρα της στην Κωνσταντινούπολη, άρχισε σύντομα να γίνεται γνωστό, ότι πολλά από τα ηγετικά στελέχη της ήταν μασόνοι. Ο Καράσσο άρχισε να παίζει ένα συνταρακτικό ρόλο στις εξελίξεις … Εβραίοι κάθε εθνικότητας, ντόπιοι και ξένοι, εμφανίστηκαν σαν ενθουσιώδεις υποστηρικτές της νέας κατάστασης που είχε επιβληθεί στην Τουρκία… Τα γεγονότα της ανταρσίας της 13ης Απρίλη του 1909, δεν έχουν μέχρι τώρα διευκρινιστεί ικανοποιητικά, αλλά παρόλα αυτά δεν ξέφυγε της προσοχής μου, ότι τα τέσσερα τάγματα που αποσπάστηκαν με ειδική διαταγή από τη Θεσσαλονίκη στην πρωτεύουσα … ήταν εκείνα που ξεκίνησαν την ανταρσία, ή όπως αλλιώς ονομάστηκε ‘αντιδραστικό κίνημα’. Διοικητής των ταγμάτων αυτών ήταν ο Κρυπτο-Εβραίος και μασόνος, στρατηγός Ραμζί Μπέης. Μετά τα γεγονότα, ο Ραμζί Μπέης, αντί να περάσει από στρατοδικείο για τη συμπεριφορά των στρατιωτών που είχε υπό τις διαταγές του, διορίστηκε Επικεφαλής Στρατιωτικός Σύμβουλος του Σουλτάνου Μωχάμετ του 5ου. Ο Καράσσο ήταν ένας από τους εμπνευστές της εκθρόνισης του Αμπντούλ Χαμίντ … Μετά την εκθρόνιση οι εβραϊκές εφημερίδες της Θεσσαλονίκης έδειξαν μεγάλο ενθουσιασμό για την απαλλαγή τους από τον ‘καταπιεστή του Ισραήλ’, που για δύο φορές αγνόησε τις εκκλήσεις του Χερζλ και εναντιώθηκε στην πραγματοποίηση των ιδανικών του Σιωνισμού στην Παλαιστίνη».
Η ίδια βρετανική διπλωματική πηγή παραθέτει μία λίστα από τις σπουδαιότερες εβραιομασονικές προσωπικότητες στην κυβέρνηση των Νεοτούρκων: «Ο Ταλαάτ Μπέης, Υπουργός Εσωτερικών, (σ.σ.: αργότερα έγινε Πρωθυπουργός), ο οποίος ήταν γύφτος στην καταγωγή από το Κιρτζαλί του δήμου της Ανδριανούπολης και ο Τζαβίντ Μπέης, Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος ήταν Κρυπτο-Εβραίος, είναι οι επίσημοι εκπρόσωποι της κρυφής ισχύος της Επιτροπής. Δεν είναι απλά μέλη τα οποία έχουν μία κάποια αξία, είναι η κορυφή της Μασονίας στην Τουρκία… Από τότε που διορίστηκε στη θέση του Υπουργού Εσωτερικών, ο Ταλαάτ Μπέης έκανε το παν για να απλώσει τον ιστό της μασονίας σε ολόκληρη την αυτοκρατορία, διορίζοντας σε καίριες θέσεις, σαν κυβερνήτες, αντικυβερνήτες, κλπ… ανθρώπους που ήταν μασόνοι, ή αξιόπιστοι οπαδοί της Επιτροπής και τις περισσότερες φορές και τα δύο… Η αθέατη κυβέρνηση της Τουρκίας έγινε έτσι η Μεγάλη Ανατολή με τον Ταλαάτ Μπέη στη θέση του Μεγάλου Αφέντη».
Επίσης, ο Άγγλος Πρεσβευτής αναφέρει ότι ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου ήταν Κρυπτο-Εβραίος και μασόνος της Θεσσαλονίκης. «Το Παράρτημα της Κωνσταντινούπολης της Επιτροπής Ένωσης και Πρόοδος», καθώς επίσης και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης βρίσκονταν υπό τον έλεγχο Κρυπτο-Εβραίων και μασόνων από τη Θεσσαλονίκη. Και το συμπέρασμα του ξένου διπλωμάτη είναι περισσότερο από σαφές: «… φαίνεται ότι οι Εβραίοι είχαν στα χέρια τους τον έλεγχο όλων των καίριων πόστων στο μηχανισμό της κυβέρνησης των Νεοτούρκων…».
Με τα πιο πάνω, δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι ο κοσμικός χαρακτήρας της Τουρκίας που υποβλήθηκε από τους Νεότουρκους και τον Κεμάλ Ατατούρκ, ήταν στην πραγματικότητα έργο της Εβραιομασονίας. Ένα όραμα εβραϊκό, που υποστηρίζεται και σήμερα από τα «γεράκια» του «βαθέως κράτους» και λίγο έλειψε να … εκθρονίσει τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν από τη θέση του, καθώς και τον Πρόεδρο της χώρας κ. Γκιουλ. Με την δικαιολογία, ότι ως ισλαμιστές, έθεταν με τις ενέργειές τους σε κίνδυνο τον κοσμικό χαρακτήρα της Τουρκίας, που επέβαλε ο εξωμότης Εβραίος Κεμάλ Ατατούρκ.
Εβραϊκό το … «βαθύ κράτος»!
Σήμερα, οι διάδοχοι του Κεμάλ Ατατούρκ και υπερασπιστές του κεμαλικού οράματος, που αποτελούν το «βαθύ κράτος» συνεχίζουν να είναι εβραϊκής καταγωγής! Όπως είναι ο σημερινός νέος αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού της Τουρκίας Ιλκέρ Μπασμπούγ. Τον αρχηγό των «Γερακιών» συνέλαβε ο … φωτογραφικός φακός τον Ιούνιο του 2008 –όχι τυχαία βεβαίως- όχι μόνο να προσεύχεται στο Τείχος των Δακρύων στα Ιεροσόλυμα, αλλά να φωτογραφίζεται στον ίδιο χώρο με ορθόδοξο Εβραίο! Μετά τη φωτογράφηση αυτή, που έκανε τον γύρο στα ΜΜΕ της Τουρκίας και όχι μόνον, ο Ιλκέρ Μπασμπούν βρέθηκε επικεφαλής του ΓΕΣ της Τουρκίας!
Ο νέος αρχηγός του ΓΕΣ αντικατέστησε τον επίσης εβραϊκής καταγωγής Γιασάρ Μπουγιούκανιτ. Δεν είναι εύκολο να ξεσκεπάσει κανείς τους Κρυπτο-Εβραίους που έχουν τουρκικά ονόματα και ασπάστηκαν τον Μωαμεθανισμό και οι οποίοι ελέγχουν το «βαθύ κράτος» και τις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας. Όμως, ένας άλλος Κρυπτο-Εβραίος που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας είναι και ο Στρατηγός Κενάν Εβρέν!
Η σημερινή πολιτική της Τουρκίας, σχετικά με την Κύπρο, έχει βαθιές τις ρίζες της στον εξωμότη Εβραίο Γαζή Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος στη διάρκεια στρατιωτικών ασκήσεων στις Μεσογειακές ακτές της Τουρκίας, είπε τα εξής, για τη στρατηγική σημασία της Μεγαλονήσου: «Η Κύπρος είναι ζωτικής σημασίας για την άμυνα των νοτίων ακτών της Τουρκίας και ενόσω ο εχθρός κρατά την Κύπρο, θα είναι δύσκολη η ενίσχυση των Τουρκικών δυνάμεων σ΄ αυτές τις ακτές». Ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο εθνοπατέρας των Τούρκων, μετά την προσάρτηση της Αλεξανδρέττας από την Τουρκία έστρεψε το βλέμμα του προς το νησί μας: « Θα έλθει η σειρά και της Κύπρου»!
Να, λοιπόν, γιατί η τουρκική πολιτική στο Κυπριακό δεν διαφοροποιείται, αλλά παραμένει σταθερή, εθνική. Διότι, εχαράχθη από τον «εθνοπατέρα» των Τούρκων (Ατατούρκ= πατέρας των Τούρκων). Μία γραμμή, την οποία οι κεμαλιστές του «βαθέως κράτους» ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια και την επιβάλλουν στις εκάστοτε τουρκικές κυβερνήσεις. Μια κρυπτο-εβραϊκή γραμμή, όμως, που εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας, αλλά και των Εβραίων, οι οποίοι μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν από τους Ελληνοκυπρίους, εγκαταστάθηκαν μαζικά στα κατεχόμενα.
Έτσι, στις 3 Σεπτεμβρίου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει να αντιμετωπίσει στην πραγματικότητα, όχι τον ανίσχυρο πολιτικά κατοχικό ηγέτη, αλλά το … κρυπτο-εβραϊκό κατεστημένο των «Γερακιών» που ελέγχουν το «βαθύ κράτος»!Αναρτήθηκε στην Εφημερίδα της ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου